شب های تابستان

پس شاخه‌های یاس و مریم فرق دارند
آری! اگر بسیار اگر کم فرق دارند

شادم تصور می‌کنی وقتی ندانی
لبخندهای شادی و غم فرق دارند

برعکس می‌گردم طواف خانه‌ات را
دیوانه‌ها آدم به آدم فرق دارند

من با یقین کافر، جهان با شک مسلمان
با این حساب اهل جهنم فرق دارند

بر من به چشم کشتة عشقت نظر کن
پروانه‌های مرده با هم فرق دارند

فاضل نظری

رفتنت آغاز ویرانیست حرفش را نزن

ابتدای یک پریشانیست حرفش را نزن

گفته بودی چشم بردارم من از چشمان تو 
چشمهایم بی تو بارانیست حرفش را نزن

آرزو داری که دیگر بر نگردم پیش تو 
راه من با اینکه طولانیست حرفش را نزن

دوست داری بشکنی قلب پریشان مرا 
دل شکستن کار آسانیست حرفش را نزن

عهد بستی با نگاه خسته ای محرم شوی
گر نگاه خسته ما نیست حرفش را نزن

خورده ای سوگند روزی عهد خود را بشکنی 
این شکستن نا مسلمانیست حرفش را نزن

خواستم دنیا بفهمد عاشقم گفتی به من
عشق ما یک عشق پنهانیست حرفش را نزن

عالمان فتوی به تحریم نگاهت داده اند
عمر این تحریم ها آنیست حرفش را نزن

حرف رفتن میزنی وقتی که محتاج توام
رفتنت آغاز ویرانیست حرفش را نزن

فرامرز عرب عامری

تنها که باشی

شطرنج در تمام زندگی ات رسوخ می کند..

تا یادت بماند هرگز

پایت را از بی کسی هایت دراز تر نکنی..

شطرنج یعنی

طوری محاصره می شوی

که با هر قدم،

خودت را یکبار از دست می دهی..

... باور کن...

... باور کن...

که این عشق های نصفه نیمه،

آنقدر نمی ارزند که با تقلا زدن های الکی

غـرورت را کیش و مات کنی...

و از بین ببری ارزشمندترین چیزت را!!

تو را دوست می دارم ، نمی دانم چرا ،

شاید این طبیعت ساده و بی آلایش من،

حد و مرزی برای دوست داشتن نمی شناسد.

ولی سخت در این مکتوب فرونشسته ام،

چه کسی مرا دوست می دارد؟؟؟

ای فرشته نازل شده بر چشمانم

ای شقایق زندگی ام

ای تنها ستاره آسمان قلبم

ای بهانه خواب شبهایم

ای تنها نیاز زنده بودنم

ای آغاز روز بودنم

ای نیمه پنهان من

و تو ای معشوقه مـــن

تو را با تمام وجود،

دوست دارم

و

می پــرستم...

دلــــــــم . . .

نــه عشــق میخــواهـــد

نــه دروغ هــای قشنگــــ

نــه ادعــاهـــای بزرگـــــــ

دلــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــم . . .

یکـــ فنجـــان قهــوه تــلخ میخـــواهـــد . . .

و یکـــ دوســت

کــه فقــط و فقــط . .

یکــــ دوســت بـاشـــد

و بشـــود بـا او درد و دل کـــرد

هستند کسانی که؛

هرچی خدا گفته انجام ندید رو ، انجام دادن ...

هرچی خدا گفته انجام بدید رو ، انجام ندادن ...

ولی تو شک هستند که کارنامه اعمالشون رو دست راستشون میدن یا به دست چپشون !؟؟؟؟

عجیب ترین آدمهای این دسته کسانی هستند که روز جزا دست راستشون رو میارن جلو که کارنامه شون

رو بگیرن ...

بله هستند ...

ولی ایشالا ما از اون آدمها نباشیم که ...

آن روزها...

آن روزها زمین سترون ثمر نداشت

یک تل خاک بود و جز این مختصر نداشت

آدم هنوز داخل بازنده ها نبود

حوا هواي وسوسه بازي به سر نداشت

نمرود ادعاي خدايي نكرده بود

زرتشت از تقدس آتش خبر نداشت

مريم هنوز باكره و نيل بي خراش

موسي عصاي معجزه، عيسي پدر نداشت


*****

وقتي خدا سرودِ ازل را ترانه كرد

غير از غزل به قالب ديگر نظر نداشت

هر روز كارِ شعرِ شدن را ادامه داد

دست از سر تخيل و تصوير برنداشت

وقتي تمام دفتر خود را سياه كرد

برگي سپيد جز دل پاك بشر نداشت

استاد بيت آخر خود را كه مي نوشت

غير از سه حرف اسم خودش بيشتر نداشت


*****

او عشق، خط سوم خود را تمام كرد

آن خط سومي كه به جز دردسر نداشت

سحري كه در نظاره ليلي نهفته بود

اي كاش بر اراده ي مجنون اثر نداشت

دستي كه طرح چهره ي يوسف كشيده بود

انگار از وجود زليخا خبر نداشت

صالح سجادی

نفرین نکن که...

وقتی که حالت از غم دنیا گرفته است

حال من و تمام غزلها گرفته است

دلشوره های خود بخود چند روز پیش

حالا چقدر یکشبه معنا گرفته است

بعد از تو جای آنهمه تاب و تب مرا

مشتی چرا و باید و اما گرفته است

این سرنوشت غمزده تاوان عشق را

روزی هزار مرتبه از ما گرفته است

حتی خدا نخواست ببیند در این جهان

کار دو عاشق اینهمه بالا گرفته است

یک لحظه چشم بستم و دیدم کسی برام

تصمیم گریه آور کبری گرفته است

حالا منم و میز و دو فنجان قهوه و...

مردی که روی صندلی ات جا گرفته است

حرفی نمی زنم نکند برملا شود

بغضی که توی حنجره ام پا گرفته است

دارد به عمق فاجعه پی میبرد دلم

نفرین نکن که آه تو من را گرفته است!

زهرا شعباني

اگرچه از تو هزاران سخن بجا مانده

سکوت بوده هر آنچه زمن بجا مانده

عبور کرده ای و از تنت در این کوچه

هنوز عطر گل یاسمن بجا مانده

چگونه اشک نریزم که بین اینهمه گرگ

فقط ز یوسف من پیرهن بجا مانده

تنم به سردیِ خاکستر و دلم انگار

گدازه ای است که از سوختن بجا مانده

هرآنکه داد شکستم شکستمش ، جز تو

تو آن بتی که خود از بت شکن بجا مانده

اگرچه رفته ای اما تو آن سرافرازی

کزاین مبارزه ی تن به تن بجا مانده

علی ارجمند

من چه در وهم وجودم چه عدم دلتنگم

از عدم تا به وجود آمده ام دلتنگم

روح از افلاک و تن از خاک، در این ساغر پاک

از در آمیختن آمیختن شادی و غم دلتنگم

خوشه ای از ملکوت تو مرا دور انداخت

من هنوز ازسفر باغ ارم دلتنگم

ای نبخشوده گناه پدرم آدم را

به گناهان نبخشوده قسم دلتنگم

حال در خوف و رجا رو به تو بر میگردم

دو قدم دلهره دارم دو قدم دلتنگم

نشد از یاد برم خاطره دوری را

بازهرچند رسیدیم به هم !دلتنگم

تهوع اور است این حال که محکومانه می خندیم...

به جای زندگی کردن به رویش چشم می بندیم...

کجای بخت ما لنگید که تا امروز لنگانیم...

شبیه بار کج هستیم که از مقصد گریزانیم...

همیشه نقش ما بوده سیاهی لشگر دشمن...

به روی اب میخوابند تمام ماهیان اینجا...

چه تاوان بزرگی داشت همان یک سیب راچیدن...

گناه از حضرت ادم مجازاتش برای من...

گذشته ان زمان دیگر که روی دار ظالم بود...

که بین مردم دنیا عدالت شرط حاکم بود...

برای نسل مظلومان همیشه این امید باقیست...

میان تلخی دنیا خدا بی وقفه یک حامیست...

اگر بدانید [بسیاری از] مردم هزاران بار بیشتر

به یک سردرد معمولی خود اهمیت می دهند

تا به خبر مرگ من و شما ،

دیگر نگران نخواهید شد که

درباره شما چه فکری می کنند!

ﻫﻤﻪ ﺩﻋﻮﺗﯿﺪ ...

ﺑﻪ ﻋﺰﺍﯾﯽ ﮐﻪ ﺟﺸﻦ ﻭ ﺣﻤﺎﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﮐﯿﺎﺳﺖ ﻧﺎﻡ ﮔﺮﻓﺘﻪ ؛

ﺣﻀﻮﺭﺗﻮﻥ ﺧﯿﺮ ﻣﻘﺪﻡ ﮐﻪ ﻧﻪ ، ﺑﻠﮑﻪ ﺷﺮ ﻣﻘﺪﻡ ﺩﺍﺭﻩ ...

ﻣﺘﺎﺳﻔﺎﻧﻪ ﺧﻮﺩﺧﻮﺍﻫﯽ ﻫﺎﯼ ﻣﺎ ﺟﺎﯾﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﻋﺸﻖ ﻭ ﺩﯾﮕﺮ ﺧﻮﺍﻫﯽ ﺑﺎﻗﯽ ﻧﮕﺬﺍﺷﺘﻪ

ﺣﻖ ﺑﺎ ﺷﻤﺎﺳﺖ ﺩﺭ ﻗﺪﯾﻢ ﻟﺒﺎﺳﻬﺎ ﻫﻢ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﺭﺍﺣﺘﯽ ﻋﻮﺽ ﻧﻤﯿﺸﺪﻧﺪ ...

ﻣﺎ ﺍﻭﻧﻘﺪﺭ ﮐﻪ ﺣﺴﺎﺏ ﻭ ﻫﻨﺪﺳﻪ ﯾﺎﺩ ﮔﺮﻓﺘﯿﻢ ﺩﺭﺳﺖ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﺭﻭ ﯾﺎﺩ ﻧﮕﺮﻓﺘﯿﻢ

ﻣﺎ ﻋﻠﻮﻡ ﺭﻭ ﯾﺎﺩ ﮔﺮﻓﺘﯿﻢ ﻭﻟﯽ ﻋﻬﻮﺩ ﻭ ﻋﻘﻮﺩ ﺭﻭ ﻧﻪ ؛

ﻣﺎ ﺟﺒﺮ ﺭﻭ ﯾﺎﺩ ﮔﺮﻓﺘﯿﻢ ﻭﻟﯽ ﺻﺒﺮ ﺭﻭ ﻧﻪ ؛

ﻣﺎ ﺭﯾﺎﺿﯽ ﺭﻭ ﯾﺎﺩ ﮔﺮﻓﺘﯿﻢ ﻭﻟﯽ ﺭﯾﺎﺿﺖ ﺭﻭ ﻧﻪ ؛

ﻣﺎ ﺑﻪ ﺩﺭﺱ ﺍﺧﻼﻕ ﺍﻭﻧﻄﻮﺭ ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﻭ ﺷﺎﯾﺪ ﺍﻫﻤﯿﺖ ﻧﺪﺍﺩﯾﻢ ..

ﮐﺎﺵ ﺑﻪ ﺟﺎﯼ ﺩﺭﺱ ﺯﯾﺴﺖ ﺷﻨﺎﺳﯽ ﺩﺭﺱ ﺩﺭﺳﺖ ﺯﯾﺴﺖ ﻧﻤﺎﯾﯽ ﺩﺍﺷﺘﯿﻢ ...

ﻣﺎ ﺩﺭ ﺩﺭﻭﺱ ﭘﺎﯾﻪ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﻮﻥ ﺗﺠﺪﯾﺪ ﮐﻪ ﻧﻪ، ﺗﺨﺮﯾﺐ ﺷﺪﯾﻢ ..

ﻧﻘﻄﻪ ﻭ ﺍﻧﺘﻬﺎﯼ ﺧﻂ

.

.